In de gesaomde Ourewaoldgebiede, sin die Dialekde total veschiede.
In Branne säigt mä sou, net so, unn es haast a wou, net wo, uffem Feld, do wärd gezaggert, unn e Hinkel hot gegaggert.
Noch em Zackern wärd geäigt, unn e schwaongeri Kuh, die träigt.
Eine Ziege is e Gaas, unn zum Weize säigt mä Waas.
Zu em Holzpfahl säigt mä Stickel unn de Hahn, des is de Gickel.
Die Hunde gauze, dunn net belle, zu gebindelt Reisig säigt mä Welle.
Zu em Pferd, do säigt mer Gaul unn zum Mund gaonz aofach Maul.
Zu em Maulwurf, säigt mer Molbert, sterzte mol, do bisde g`schdolbert.
Eine Pfütze is e Pitsch, bisde mied, do hengsde die Flitsch.
De Schatte haast bei uns de Schäre, unn in de Kerch, do dunn mä bääre.
Die Bank, die haast schun immer Benk. Is waos kaputt, do hots die Krenk.
De Ploumemus , der hast Ladwäje, willsde waos net, do hosde waos degäije.
De Schwiersoh is de Dochdermaonn, die Ajer backt mä in de Pann.
Isses morasdisch, do stäisde im Brambes, die Kinn, die speele im Schlaombes.
Die Brotkadoffel sin die Geräisde, die Zwewwel sin Musik, vestäisde.
Isses aom schwinlich, do hot mä de Dorzel, unn a klao Kind, des is en Borzel.
Die Aolde haase Vadder unn Modder, unn uffs Broud, do schmeert mä die Bodder.
Ein Ofen is bei uns en Ouwe, unn zu em Peifsche säigt mä Klouwe.
Klouwe säigt mä a zu em haomduckisch gewidzde, zu sou em hinnerim veschmitzde.
En Hoschbes is e Nervebindel, unn so derr wie e Spindel.
En Foggedives is aoner wou Ferz macht unn Bosse, der kaonn soi Spässjen
niemols losse.
Beim prieme, dut mä Duwack kaue unn sich es gaonze Maul vesaue.
E Tratsch kaonn nix vor sich behaole, unn en Därabbel is en Schmaole.
Schläigt mä sich de Kopp ou, hot mä en Knorrn am Berzel, un greischt vedammisch ou gewerzel.
Eine Peitsche is e Gaschel, die Katz dut schnorrn, waonn ich se straschel.
Zu em Topf, do säigt mä Krobbe, unn die Ärbel dunn mä robbe.
Schillee, grigt mä guure vun Brombel, sou e Haondvoll is e Hombel.
E babischi, des is e Bäile, ach ich kennd noch veel vezäile.
Will aoner Streit, do isser räwällisch, bei uns do isses schäi unn gesellisch.
Platt Gebabbel, Haondkees un Ebbelwoi, waos er Leit kaonn schenner soi.

Gertrud Reining aus Branne

Oktoberheft 2024: Brenner Gebabbel (Fortsetzung)

Aolde Sache vegißt mä gärn, weil se net gebraucht mäi wärn, sou is däs a mit aolde Wörter, mer schwätze annerscht wie die Führter.

Die saoe Haoffe zu em Dibbe, däs kimmt bei uns net iwwer die Lippe. Bei uns säigt mä zum Dippe Krobbe un die Ebbel dun mä robbe.
Is es Esse faad, do isses läbsch, e Katunern Klaad, däs is heit äbsch.

E Wink, däs is bei uns e bißje, e Schälche am Hals, des is e Schmiesje. Moin Schnockes säigt mä zu soim Schatz, un e bled Gsischt, däs is e Fratz.
Zu ene Wann, do säigt mä Brenk, un dabisch, däs is ungelenk. Bei Raffel, maont mä es Gebiss, de lange Gang, däs is die Schiss.

Räigt aom waos uff, do machts aom scheckisch, fellsde in Praps, do bisde dreckisch. En Hinnerrickse, is en Äbsche, die Milch die schitt mä in e Häbsche. En Dilldapp is en Dabbes un macht aom närrisch, kabiert nix un is iwwerzwärisch.

Isses aom kaolt, do duts aom schuckern, ao wou veel trinkt, däs is e Schluckern. En Mallert, is e mennlichi Katz, en babbische, däs is en Watz.
Früher is als de Häbschesmann kumme, dem hot mä Kumbe abgenumme, e groußi Tass, däs is en Kumbe, e grouß Bierglaos is en Humbe.

E Kneibsche is e klao Kichemesser, nix is zum Zwöwwelschneire besser. E Baby is e Bobbelsche, un e dicki is e Mobbelsche.
E Wolldeck is bei uns en Koller, e Sprichwort haast je oller, je doller.

En Haomducker is hinnerlistisch, wärd gebischbelt, däs gärn wisst ich. Die Ourewäller sin fidel, quitscht was, brauchs en Trobbe Äil.
Speizisch hast bei uns die Spucke, kratzt mä sich, do duts aom jucke.

Neht mä waos rim, do dut mäs saohme, un beim Schlofe dut mä traome. E Brill for ao Aag, des is e Monokel, en klaone Kerl, däs is en Zwockel.
E Traomfunsel is e lohmi Ent, un e Orschel mä e Dabbischi nennt. En Haobuchene mä zu em Olwel säigt, ährt mä sich, do is mä uffgeräigt.

Zu ene faule, saigt mä Lotsch, des will se net un hengt die Brotsch. Zum Schwiersoh hot mä Eidam gsaot,alle Bauern han e Maod.
Muss mä lang woarte, kennt mä die Gaasegischdern kriee, aold Gelärsch dut iwweraol rimfliee. En Nixnutzer is en Hannebambel

un Küh un Gaase häwe en Maombel. Vor unser Enkel sind däs aolde Kamelle, for uns, Erinnerunge Gälle!!!!

Gertrud Reining aus Branne (Brandau)